تاثیر روی در کارایی مصرف نیتروژن در جو بهاره

به منظور بررسی تاثیر نیتروژن و روی بر برخی ویژگی های فیزیولوژیک و بیوشیمیایی جو بهاره آزمایشی به صورت فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار و به صورت گلدانی در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1391 اجرا شد. کود روی در 3 سطح (0 ،3 و6 در هزار) به صورت خالص و در 2 مرحله بعد از کاشت و قبل از ساقه رفتن و نیتروژن در 4 سطح (80، 160،120و200 کیلو گرم نیتروژن در هکتار) به صورت اوره 46% به همراه روی اعمال شد. نتایج بدست آمده نشان داد نیتروژن و روی با ایجاد تغییرات فیزیولوژیک رشد و نمو جو را تحت تاثیر قرار دادند. مصرف 3 در هزار روی کارایی جذب نیتروژن ، کارایی زراعی ، کارایی بازیافت ظاهری و کارایی مصرف نیتروژن را افزایش داد ولی با افزایش مصرف روی کاهش یافتند. با افزایش مصرف روی کارایی فیزیولوژیک نیتروژن افزایش یافت. افزایش نیتروژن، کارایی زراعی، کارایی مصرف و کارایی بازیافت ظاهری نیتروژن را کاهش داد. با مصرف 120 کیلوگرم نیتروژن کارایی فیزیولوژیک نیتروژن و نیتروژن جذب شده افزایش یافتند و با مصرف بیشتر نیتروژن کاهش یافتند. نیتروژن و روی میزان کلروفیل برگ جو را تحت تاثیر قرار دادند و آن را افزایش دادند در حالی که میزان کارتنوئید را کاهش دادند. افزایش نیتروژن منجر به افزایش پروتئین، اسید آمینه متیونین و آنزیم کاتالاز بود و میزان جذب عناصر پتاسیم، کلسیم و آهن را نیز افزایش داد. همچنین افزایش نیتروژن میزان قند-های محلول، آنزیم پلی فنل اکسیداز و عنصر فسفر را کاهش داد. روی باعث افزایش جذب پتاسیم و سدیم شد ولی بیشترین جذب کلسیم، آهن و فسفر با مصرف 3 در هزار روی بدست آمد. افزایش روی باعث افزایش اسید آمینه لیزین و متیونین در جو شد و میزان آنزیم های کاتالاز و پلی فنل اکسیداز را کاهش داد.